Παθολογίες
Kάλεσε το εμβιομηχανικό κέντρο Sole-med και πες μας σε ποιο σημείο πονάς!
Ενημερώσου σήμερα για τις πιο σύγχρονες λύσεις
ανακούφισης και θεραπείας των πόνων των ποδιών!
Παθολογίες Μυοσκελετικού Συστήματος Και Εξατομικευμένα Πέλματα
Η χρήση των εξατομικευμένων πελμάτων έχει ως αποτέλεσμα την ανακούφιση των πόνων που οφείλονται σε πληθώρα μυοσκελετικών παθήσεων ή ανατομικών αποκλίσεων του σώματος, και σε ορισμένες περιπτώσεις οδηγεί και στη θεραπεία αυτών. Οι πιο συνηθισμένες παθήσεις που ωφελούνται από τη χρήση εξατομικευμένων πελμάτων είναι:
ΠΛΑΤΥΠΟΔΙΑ
Το ανθρώπινο πόδι είναι μία τρισδιάστατη πολυσύνθετη δομή που χαρακτηρίζεται από τις ποδικές καμάρες και τη σημαντική λειτουργία τους. Το μέσο φυσιολογικό πόδι έχει τρεις καμάρες. Δύο επιμήκης και μία εγκάρσια. Η μείωση ή πλήρη απουσία της εσωτερικής επιμήκης καμάρας αποδίδεται ως το βασικό σύμπτωμα της πλατυποδίας. Η πλατυποδία έχει κληρονομικά χαρακτηριστικά αλλά υπάρχουν και επίκτητοι παράγοντες όπου ενδέχεται να επηρεάσουν την φυσιολογική αρχιτεκτονική του ποδιού. Η πλατυποδία ενδέχεται να ακολουθείται από πόνο και κούραση στα πέλματα, στις κνήμες και στα γόνατα, χωρίς αυτό όμως να είναι απαραίτητο.
Η ανθρώπινη ποδική καμάρα ολοκληρώνει τον σχηματισμό της στην ηλικία των 3-6 ετών. Όλα τα παιδιά, ως μηχανισμό προστασίας από τις πτώσεις, αλλά και λόγω της απουσίας ουσιαστικής εκγύμνασης και λειτουργίας των μυών, εμφανίζουν μία “ψευδή” εικόνα πλατυποδίας έως την ηλικία των 3-4 ετών. Τα παιδιά με κληρονομικά αίτια, είναι πιο πιθανό να εμφανίσουν πλατυποδία και γι’ αυτό πρέπει να εξετάζονται από παιδοορθοπεδικό και όχι τον παιδίατρο, στην ηλικία των 4-5 ετών.
Διαχωρίζουμε την πλατυποδία σε τρεις τύπους:
Η εύκαμπτη πλατυποδία.
Η επίκτητη πλατυποδία ενηλίκων με βραχύ αχίλλειο τένοντα
Η δύσκαμπτη πλατυποδία
Η εύκαμπτη πλατυποδία είναι η πιο απλή και ανώδυνη μορφή πλατυποδίας. Εντοπίζεται στο μεγαλύτερο μέρος των παιδιών αλλά και των ενηλίκων που δεν ακολούθησαν αγωγή κατά την πρέπουσα ηλικία και με την πρέπουσα μέθοδο. Συνήθως δεν προκαλεί πόνο στα πέλματα, ειδικά αν ο ενήλικας δεν έχει αυξημένο βάρος, αν δεν γυμνάζεται σε επαγγελματικό επίπεδο ή αν δεν έχει άλλες ταυτόχρονες μυοσκελετικούς τραυματισμούς ή παθολογίες που ενδέχεται να επηρεάσουν (ρευματοειδή αρθρίτιδα, σακχαρώδη διαβήτη κλπ). Ωστόσο είναι σημαντικό να μην ξεχνάμε πως η ευθυγράμμιση του κορμού μας επηρεάζεται από τα πέλματα που αποτελούν τη βάση του. Αποτέλεσμα μίας λανθασμένης στάσης κορμού σε έναν άνθρωπο με πλατυποδία, ενδέχεται να δημιουργήσει φθορές στις αρθρώσεις των γονάτων και των ισχίων και στα μαλακά τους μόρια (συνδέσμους, τένοντες κλπ) . Στόχος λοιπόν ανεξάρτητα από τη σημερινή κλινική κατάσταση της πλατυποδίας, είναι και η πρόληψη μελλοντικών μυοσκελετικών προβλημάτων.
Η επίκτητη πλατυποδία ενηλίκων με βραχύ αχίλλειο τένοντα (ή ανεπάρκεια του τένοντα του οπίσθιου κνημιαίου) είναι σπάνιο να εντοπιστεί σε παιδιά αλλά το ¼ των ενηλίκων θα διαγνωσθεί με αυτή την κατάσταση μετά από έντονο πόνο του άκρου πόδα και επίσκεψη στον ορθοπεδικό ή δυσκολία στη βάδιση και στη προσαρμογή των υποδημάτων.
Η δύσκαμπτη πλατυποδία συνήθως προκαλείται από συνοστέωση των οστών του ταρσού, διάφορες μορφές αρθρίτιδας και συγγενή κατακόρυφο αστράγαλο. Είναι σπάνια και επιφέρει πόνο, δυσκαμψία και περιορίζει τις κινητικές δραστηριότητες του ατόμου.
Η πλατυποδία μπορεί να προκαλέσει:
Υπερκερατώσεις στις περιοχές με την έντονη φόρτισης
Σύνδρομο ταρσιαίου σωλήνα
Φθορές στα μαλακά μόρια των γονάτων
Δυσκολία στη βάδιση και αστάθεια
Σε ορισμένες περιπτώσεις η πλατυποδία χειρουργείται. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι γιατροί προτείνουν εφαρμογή πελμάτων ειδικής κατασκευής κατόπιν πελματογραφήματος ως την κατάλληλη συντηρητική θεραπεία. Το ποσοστό βελτίωσης του πλατυποδικού ποδιού μετά τη χρήση εξατομικευμένων πάτων, είναι μία πολυπαραγοντική κατάσταση με κύρια κριτήρια, τον τύπο της πλατυποδίας, την ηλικία έναρξης, τις ώρες χρήσης, ταυτόχρονες άλλες παθολογίες κ.α.
Περισσότερα: https://www.anats.gr/el/platypodia_paidon
Κοιλοποδία
Η κοιλοποδία είναι το αντίθετο της πλατυποδίας και χαρακτηρίζεται από αύξηση της κυρτότητας της κάμαρας, δηλαδή από ιδιαίτερα μεγάλος ύψος της εσωτερικής επιμήκης καμάρας του ποδιού, η οποία δεν χαμηλώνει κατά τη διάρκεια της φόρτισης (δηλαδή όταν το πόδι ακουμπάει στο έδαφος). Συνήθως είναι νευρολογικά τα αίτια που την προκαλούν αλλά σε αρκετές περιπτώσεις υπάρχουν και αποκλίσεις στην εκ γενετής κατασκευή του κοιλοποδικού ποδιού και σχετίζεται με κληρονομικούς παράγοντες (χωρίς νευρολογικά αίτια).
Το πόδι έχει ελάχιστη επαφή με το έδαφος στο μέσο τμήμα του και η μέγιστη φόρτιση εμφανίζεται στην περιοχή των μεταταρσίων, της πτέρνας και της έξω επιμήκης καμάρας του ποδιού. Η κοιλοποδία ενδέχεται να προκαλέσει:
Υπερκερατώσεις στις περιοχές με την έντονη φόρτιση
Πτώση μεταταρσίων
Γαμψοδακτυλία-Σφυρδακτυλία
Έσω στροφή της πτέρνας που οδηγεί σε έξω αστάθεια της ποδοκνημικής.
Πελματιαία απονευρωσίτιδα
Τενοντίτιδες
Στο κοιλοποδικό πόδι συστήνεται άμεσα η χρήση εξατομικευμένων πάτων και συχνών διατάσεων. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να γίνεται πελματογράφημα με τρισδιάστατο laser πελματογράφο καθώς είναι ο μόνος τρόπος να μετρηθεί ακριβώς το ύψος της καμάρας! Είναι μόνος τρόπος να γνωρίζουμε με ακρίβεια πόσο και που θα στηρίξουμε το πόδι με στόχο να ισομοιράσουμε τα φορτία και να επιτύχουμε ανακούφιση, ορθή βάδιση και μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων μας σε περίπτωση αθλητισμού. Μέθοδοι παλαιότερου πελματογραφήματος με δισδιάστατες μετρήσεις, δεν προσφέρουν στον κατασκευαστή τα κατάλληλα αποτελέσματα για να δημιουργήσει έναν ορθό εξατομικευμένο πάτο.
Περισσότερα: https://www.anats.gr/el/koilopodia-to-test-ths-vregmenis-patousas
Πελματιαία Απονευρωσίτιδα
Η πελματιαία περιτονία είναι μια πυκνή ινώδης ταινία συνεκτικού ιστού που ενώνει την πτέρνα με τις πέντε κεφαλές των μεταταρσίων. Το μέσο τμήμα της, σχεδόν κάτω από την καμάρα, αποτελεί την πελματιαία απονεύρωση, η οποία όταν παρουσιάζει φλεγμονώδη κατάσταση και μικρές ρήξεις, οδηγεί σε ιδιαίτερα επώδυνες καταστάσεις . Τα αίτια μπορεί να είναι:
μηχανικά, δηλαδή η κατασκευή του ίδιου του ποδιού και κυρίως στα πόδια με κοιλοποδία
υπερχρήση της περιοχής από επαγγελματίες ορθοστατικής εργασίας, αθλητές και υπέρβαρους,
τραυματισμός
παπούτσια χωρίς καμία στήριξη στην ποδική καμάρα και με ιδιαίτερα μικρό πάχος σόλας
Η φλεγμονή στην πελματιαία απονευρωσίτιδα προκαλεί έντονο πόνο και αργεί να περάσει ακόμα και μετά την έναρξη της θεραπείας. Είναι υποχρεωτική η χρήση εξατομικευμένων πάτων με ιδιαίτερη αποφόρτιση στην πάσχουσα περιοχή, φυσικοθεραπείες και κρύα επιθέματα.
Περισσότερα: https://www.anats.gr/el/ponos_kamara
Άκανθα πτέρνας
Η πτέρνα είναι ένα από τα μεγαλύτερα οστά του άκρου πόδα και δέχεται σημαντικά υψηλές πιέσεις κατά τη βάδιση και την ορθοστάτιση. Η άκανθα πτέρνας είναι μία οστική προεξοχή η οποία δημιουργείται από απόθεμα ασβεστίου: Κύρια αίτια είναι:
Συνεχής μικροτραυματισμοί ακόμα και σε απλή καθημερινή βάδιση η οποία γίνεται με λάθος υποδήματα.
Αθλητισμός ερασιτεχνικός ή και επαγγελματικός σε σκληρό δάπεδο.
Κοιλοποδία-πλατυποδία
Παχυσαρκία
Υπάρχει περιπτώσεις που έχει δημιουργηθεί άκανθας πτέρνας και είναι ασυμπτωματικός, χωρίς πόνο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Συνδέεται άμεσα με όλες τις παθήσεις του αχίλλειου τένοντα και της πελματιαίας απονεύρωσης, καθώς η πτέρνα είναι το οστό στο οποίο καταφύεται ο αχίλλειος τένοντας και εκφύεται η πελματιαία απονεύρωση.
Η χρήση εξατομικευμένων πάτων δίνει άμεσα θετικό αποτέλεσμα, αλλά η τελική ανακούφιση έρχεται μετά από ένα μήνα περίπου.
Πτώση μεταταρσίων-Μεταταρσαλγία
Η πτώση μεταταρσίων είναι μία επώδυνη κατάσταση κατά την οποία η εγκάρσια καμάρα των δακτύλων έχει υποστεί πτώση και ένα ή περισσότερα μετατάρσια ακουμπούν στο έδαφος με μεγαλύτερη πίεση. Ενώ θεωρείται μία “γυναικεία υπόθεση” λόγω των ψηλοτάκουνων και στενών υποδημάτων, στην πραγματικότητα μπορεί να παρουσιασθεί και σε άντρες, ιδιαίτερα αν είναι υπέρβαροι, αθλητές, επαγγελματίες ορθοστατικής εργασίας, χορευτές. Το σύνηθες μετατάρσιο που παρουσιάζει πρώτα από όλα την πτώση, είναι το 2ο μετατάρσιο και ακολουθεί το 3ο. Ο ινολιπώδης ιστός της περιοχής κάτω των κεφαλών των μεταταρσίων, μειώνεται αισθητά λόγω της πίεσης και ως αντίδραση προστασίας, η περιοχή δημιουργεί υπερκερατώσεις. Η αλλαγή αυτή στις φορτίσεις στο πρόσθιο μέρος του ποδιού, έχει ως εξελικτικό αποτέλεσμα την παραμόρφωση των δακτύλων με εικόνα γαμψοδακτυλίας και σφυροδακτυλίας και βλαισού μεγάλου δακτύλου (κότσι, Hallux valgus). Βασικές αιτίες που προκαλούν πτώση μεταταρσίων είναι:
Τα στενά παπούτσια
Τα παπούτσια με υψηλά τακούνια
Τα παπούτσια με λεπτή σόλα
Βραχύς αχίλλειος τένοντας
Βραχύ πρώτο μετατάρσιο
Ραιβό μετατάρσιο
Ρευματοειδή αρθρίτιδα
Κατάγματα των μεταταρσίων ή των σησαμοειδών οστών
Παχυσαρκία-Ορθοστασία
Αθλητισμός-Χορός
Η στήριξη της εγκάρσιας καμάρας των κεφαλών των μεταταρσίων με πέλμα ειδικής κατασκευής αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για ανακούφιση και αποτροπή της εξέλιξης της πτώσης των κεφαλών των μεταταρσίων.
Νεύρωμα Morton
Το νεύρωμα Morton είναι μία καλοήθης διόγκωση ...Περισσότερα: https://www.anats.gr/el/neuroma_morton_ponos
Βλαισός Μέγας Δάκτυλος- Hallux Valgus
To μεγάλο δάκτυλο έχει σημαντικές διαφορές σε σχέση με τα υπόλοιπα, τόσο στην κατασκευή όσο και στη φόρτιση του. Δέχεται τις υψηλότερες φορτίσεις τόσο κατά τη βάδιση όσο και από τα υποδήματα (λόγω φάρδους), ενώ έχει καθοριστικό ρόλο στην ισορροπημένη ορθοστάτηση του κορμού αλλά και στην ομαλή βάδιση. Η απόκλιση της ακτίνας του μεγάλου δακτύλου προς τα έξω είναι μία σύνθετη ανατομική παραμόρφωση αρκετά συνηθισμένη και πολυπαραγοντική. Διαχωρίζεται σε παίδων και ενηλίκων.
Ο ΒΜΔ παίδων είναι συσχετισμένος είτε με έντονη βλαισότητα του ποδός, είτε είναι επακόλουθο της ραιβότητας του 1ου μεταταρσίου.
Ο ΒΜΔ των ενηλίκων είναι συσχετισμένος κυρίως με:
τη χρήση στενών υποδημάτων
τη χρήση ψηλοτάκουνων υποδημάτων
βλαισοποδία-πλατυποδία
κοιλοποδία
πτώση μεταταρσίων
ρευματοειδή αρθρίτιδα
Νευρογενείς διαταραχές
Δυσαρμονία στο σχήμα των δακτύλων
Τραυματισμό - Υπερχρήση (π.χ. μπαλαρίνες)
Ο ΒΜΔ έχει ως εξέλιξη την προβολή της κεφαλής του 1ου μεταταρσίου προς τα έσω, με ταυτόχρονη δημιουργία οστικής εξόστωσης, το γνωστό κότσι που ευθύνεται για επώδυνες καταστάσεις στην καθημερινότητα πολλών ανθρώπων. Η στήριξη του 1ου μεταταρσίου και ο ισομοιρασμός των φορτίων στον άκρο πόδα μέσω της χρήσης ειδικών εξατομικευμένων πελμάτων, σε συνδυασμό με ειδικά ναρθηκάκια για το δάκτυλο είναι η συντηρητική θεραπεία. Στόχος είναι η ανακούφιση του πόνου και αποτροπή της εξέλιξης της παραμόρφωσης του δακτύλου.
Περισσότερα:https://www.anats.gr/el/kotsi-aitia-antimetopish
Παραμορφώσεις δακτύλων άκρου πόδα
Οι πιο συνήθεις παραμορφώσεις των δακτύλων είναι οι εξής: Σφυροδακτυλία,γαμψοδακτυλία κυρτοδακτυλία, πληκτροδακτυλία, χιασμός δακτύλων, κλινοδακτυλία. Οι περισσότερες περιπτώσεις έχουν συσχετιστεί με ανατομικές αποκλίσεις του άκρου πόδα και έντονες φορτίσεις στο πρόσθιο μέρος του ποδιού. Κύρια αίτια είναι η χρήση λανθασμένων υποδημάτων, η υπερχρήση του άκρου πόδα σε αθλητές και χορευτές, η κληρονομικότητα και ασθένειες με παραμορφωτική δράση στο σώμα του ασθενούς. Καθώς τα δάκτυλα του άκρου πόδια είναι σημαντικά στην ομαλή βάδιση και ισορροπία, η χρήση ειδικών πάτων σε αυτές τις περιπτώσεις, ακόμα και αν δεν μπορεί να επιφέρει βελτίωση στην εικόνα των παραμορφωμένων δακτύλων, προσφέρει ανακούφιση και σημαντική βελτίωση στην αστάθεια κατά την κίνηση.
Διαβητικό πόδι
Το διαβητικό πόδι είναι μία επιπλοκή που προκαλεί είτε η διαβητική νευροπάθεια, είτε η περιφερική αγγειακή νόσος. Η διαβητική νευροπάθεια οδηγεί τον ασθενή σε σταδιακή απώλεια της αίσθησης στο πόδι ενώ η περιφερική αγγειακή νόσος προκαλεί ισχαιμία των κάτω άκρων . Και στις δύο περιπτώσεις το διαβητικό πόδι είναι σε μεγάλο κίνδυνο αν δεν τηρηθούν οι κανόνες που έχουν τεθεί από τους διαβητολόγους σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο κύριος κίνδυνος είναι να εμφανιστούν νευροπαθητικά ή ισχαιμικά έλκη.
Η χρήση των ειδικών πελμάτων βοηθά να αποφορτιστεί το πόδι και να μειωθεί αισθητά ο κίνδυνος παρουσίασης έλκους ή να λειτουργήσει συμπληρωματικά στη θεραπεία επούλωσης του έλκους αν αυτό έχει ήδη δημιουργηθεί.
Τενοντίτιδα Αχίλλειου
Ο αχίλλειος τένοντας είναι ο ισχυρότερος τένοντας του σώματος ο οποίος συνδέει τους μυς της γάμπας με την πτέρνα.Περισσότερα:https://www.anats.gr/el/tenontitida_axilleiou
Σύνδρομο υπερχρήσης σε νέους αθλητές
Η ένταξη της φυσικής άσκησης στη ζωή των παιδιών, δεν αποκλείει την πιθανότητα τραυματισμών, που μακροπρόθεσμα ενδεχομένως να συντελέσουν στην εκδήλωση μυοσκελετικών ή άλλων προβλημάτων ποικίλης έντασης. Περισσότερα:https://www.anats.gr/el/syndromo-yperhisis-athliton
