Anats S.A. Logo
RSS

Blog

Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της άσκησης στον σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2

Στον τύπο αυτό διαβήτου η έκκριση της ινσουλίνης μειονεκτεί αλλά συνήθως είναι επαρκής. Φαίνεται στην πραγματικότητα ότι η έκκριση είναι κακά προσαρμοσμένη και επιβραδυνόμενη. Επιπλέον, τα κύτταρα ανθιστανται στην ενέργεια της ινσουλίνης δηλ. έχουμε ινσουλινοαντίσταση, με συνολική και τελική έκφραση την αύξηση της γλυκόζης του αίματος.

Η τακτική σωματική άσκηση στους διαβητικούς τύπου 2 αποτελεί σημαντικό μέρος της θεραπείας και η επιμονή του γιατρού στο θέμα αυτό θα πρέπει να είναι συνεχής και ανυποχώρητη. Είναι γνωστό από μελέτες ότι τόσο η οξεία όσο και η μέτριας ένταση άσκηση μειώνει την υπεγλυκαιμία και την υπερινσουλιναιμία στους διαβητικούς τύπο 2. Ελάττωση της υπερινσουλαιμίας σημαίνει βελτίωση της ινσουλινοαντίστασης που αποτελεί το στόχο της θεραπείας του ‘’διαβητικού συνδρόμου’’. Είναι γνωστό ότι υπάρχει μια σημαντική σχέση μεταξύ παχυσαρκίας και του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Το 75-80% των διαβητικών τύπο 2 είναι παχύσαρκοι και παρουσιάζουν υπερινσουλιναιμία. Η αντίσταση στη δράση της ινσουλίνης είναι κοινή στη παχυσαρκία και στο διαβήτη. Για την υπερινσουλιναιμία της παχυσαρκίας συμβάλλουν η αντίσταση στη δράση, η υπερέκκριση και η μειωμένη και η μειωμένη υπατική κάθαρση της ινσουλίνης. Μείωση του σωματικού βάρους επιφέρει βελτίωση της υπερινσουλιναιμίας με καλύτερο γλυκαιμικό έλεγχο. Ακόμη και η μικρή απώλεια βάρους είναι ικανή να προσφέρει σημαντικά οφέλη στη γλυκαιμική ρύθμιση. Το μεγαλύτερο και καλύτερο όμως αποτέλεσμα φαίνεται με την επίτευξη του ιδανικού βάρους. Αυτό γιατί η σωματική αύξηση αυξάνει την ευαισθησία των υποδοχέων της ινσουλίνης ενώ παράλληλα μειώνει τη διεγερσιμότητα του β’ κυττάρου για έκκριση ινσουλίνης από το ερέθισμα της γλυκόζης.

Η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας μπορεί να διευκολύνει καλύτερα την απώλεια βάρους αν είναι  συνδεδεμένη με την κατάλληλη διατροφή (ολιγοθερμική δίαιτα με μειωμένα λιπαρά). Όμως τα ευεργετικά αποτελέσματα της άσκησης φαίνονται όταν αυτή συνεχίζεται. Έτσι παχύσαρκα διαβητικά άτομα φαίνεται να διατηρούν το σωματικό βάρος που χάθηκε μόνο όταν η φυσική άσκηση αποτελεί μέρος του καθημερινού τους προγράμματος. Αυτό γιατί η δράση αυτή πάει μετά από ένα έως δύο εισοσιτετράωρα μετά τη διακοπή της. Το κανονικό για παράδειγμα βάδισμα καταναλίσκει περίπου 5 θερμίδες το λεπτό. Με βάδισμα μια ώρα ημερησίως (20 λεπτά πρωί – μεσημέρι – βράδυ) χάνονται 300 θερμίδες που μεταφράζονται σε απώλεια βάρους 1 χιλιόγραμμο το μήνά.

Είναι γνωστό ότι όταν δεν υπάρχει κίνηση οι μύες ατροφούν, μειώνεται το βάρος και η δύναμή τους (περίπτωση ανθρώπων που παρέμειναν κλινήρεις για κάποιο λόγο ή έπαθαν κάποιο κάταγμα). Αντίθετα το σημαντικότερο ερέθισμα για τη συμμετρική ανάπτυξη του μυοσκελετικού συστήματος είναι η κίνηση – άθληση. Οι μύες ισχυροποιούνται ενώ ελαττώνεται ο λιπώδης ιστός και ιδιαίτερα το σπλαχνικό λίπος που είναι υπεύθυνος για την αντίσταση της ινσουλίνης. Παρόμοια ευεργετικά αποτελέσματα της άσκηση βλέπουμε  στα οστά του σκελετού. Οι αρθρώσεις γίνονται ευλύγιστες και πλέον λειτουργικές ενώ μειωμένα ποσοστά οστεοπόρωσης παρατηρούνται στους ασκούμενους-αθλούμενους διαβητικούς.

Όλα συμφωνούν και επιβεβαιώνουν ότι η καθιστική ζωή είναι βλαβερή για το διαβητικό άτομο. Αντίθετα, η σωματική ενασχόληση του διαβητικού επιφέρει ποιότητα ζωής, καλύτερη φυσική κατάσταση ως επίσης και μικρότερη πιθανότητα αγγειακών επιπλοκών που οφείλονται στον διαβήτη.

Σωματική άσκηση Σακχάρώδη Διαβήτη Τύπου 2

Τι γίνεται κατά την διάρκεια και μετά από μια σωματική άσκηση; 

Σωματική άσκηση Σακχάρώδη Διαβήτη Τύπου 2

  • Στους μη διαβητικούς

Το πάγκρεας εκκρίνει γρήγορα τόση ινσουλίνη όση ακριβώς χρειάζεται. Στη διάρκεια της άσκησης η έκκριση της ελαττώνεται ενώ αυξάνεται η έκκριση των αντιρροπιστικών ορμονών (γλυκαγόνη, κορτιζόλη, κατεχολαμίνες, αυξητική ορμόνη). με αποτέλεσμα την απελευθέρωση γλυκόζης που είναι αποθηκευμένο στο ήπαρ. Ταυτόχρονα τα ελεύθερα λιπαρά οξέα από το λιπώδη ιστό καταναλώνονται από τους μύες. Η γλυκόζη με αυτούς τους μηχανισμούς προσπαθεί να παραμείνει σταθερή χωρίς να συμβαίνει υπογλυκαιμία.

  • Στους διαβητικούς

Είτε βρίσκονται σε θεραπεία με δισκία είτε κάνουν χρήση ινσουλίνης η ινσουλίνη που κυκλοφορεί στον οργανισμό δεν έχει πια την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα στις διάφορες μεταβολές τα γλυκόζης που παρατηρούνται στη σωματική άσκηση.

Αν ο διαβήτης είναι καλά ρυθμισμένος είτε με τη χρήση δισκίων είτε με τη χορήγηση ινσουλίνης, η μυϊκή άσκηση δεν πρέπει να είναι επίπονη αλλά κατά προτίμηση ‘’προγραμματισμένη’’. Μ’ αυτό τον τρόπο θα έχουμε μείωση της γλυκόζης του αίματος αλλά επιπλέον θα χρειαστεί να μειώσουμε, κατά 10-40 και περισσότερο την ενέσιμη ινσουλίνη για την έναρξη της αθλητικής ενασχόλησης στον ινσουλινοθεραπευόμενο διαβητικό τύπο 2. Για να αποφύγουμε την εξάντληση του γλυκογόνου (μυϊκός κάματος) θα πρέπει να λαμβάνεται υδατανθρακούχος τροφή κατά τη διάρκεια ή μετά την άσκηση ιδίως αν η άσκηση αυτή ξεπερνά τη μια ώρα.

Μ΄ αυτόν τον τρόπο αποφεύγουμε το δυσάρεστο αίσθημα της υπογλυκαιμίας.

Αν ο διαβήτης δεν είναι καλά ρυθμισμένος με ανεπαρκή ποσότητα ινσουλίνης στον οργανισμό (ανεξάρτητα χρήσεως δισκίων είτε ινσουλίνης) τότε παρατηρείται υπογλυκαιμία. Η γλυκόζη δεν αποσύρεται από την κυκλοφορία αλλά παραμένει αυξημένη λόγω έλλειψης ινσουλίνης. Επιπλέον η γλυκόζη που παράγεται από το ήπαρ (νεολυκογένεση – γλυκογόνο- λύση) προστίθεται στην ήδη αυξημένη γλυκόζη. Οι μύες δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν τη γλυκόζη αλλά μόνο λιπαρά οξέα (που είναι σε περίσσεια λόγω της έλλειψης ινσουλίνης) με αποτέλεσμα την παραγωγή κετονικών σωμάτων-οξέων (κετοξέωση).

Αν ο διαβήτης δεν είναι καλά ρυθμισμένος και η κυκλοφορούμενη ινσουλίνη σε περίσσεια τότε το ήπαρ διατηρεί τα αποθέματα του γλυκογόνου, λόγω αυτής της περίσσειας ινσουλίνης, ενώ δεν αποβάλλει αρκετή γλυκόζη. Οι μύες όμως συνεχίζουν να καταναλώνουν μεγάλα ποσά γλυκόζης λόγω των αυξημένων αναγκών. Έτσι τα αποθέματα του γλυκογόνου των μυών εξαντλούνται γρήγορα, επανέρχεται σύντομα ο μυικός κάματος και όλα αυτά γιατί δεν έγινε πρόβλεψη να μειωθεί η ποσότητα της ινσουλίνης ή των δισκίων πριν τη μυική άσκηση ή δεν ελήφθη συμπληρωματικό υδατανθρακούχο γεύμα έτσι ώστε να μην έχουμε κίνδυνο υπογλυκαιμίας.

Άξιον να τονιστεί είναι ότι ανάλογα με την αθλητική δραστηριότητα πρέπει να επιλέγεται και το σημείο ένεσης  της ινσουλίνης. Προτιμότερο η ένεση να γίνεται υποδόρια στο τοίχωμα της κοιλίας παρά στον μηρό ή το χέρι όπου στη διάρκεια της άσκησης η διάταση των αιμοφόρων αγγείων έχει σαν αποτέλεσμα τη γρήγορη διάχυση της ινσουλίνης στη κυκλοφορία και επομένως μεγαλύτερο κίνδυνο υπογλυκαιμίας. Η επισήμανση αυτή έχει σημασία και στον ΣΔ-2 ιδιαίτερα στον ΣΔ-1.

Παγκόσμια Ημέρα Επιδημιολογικής Ετοιμότητας

Η Παγκόσμια Ημέρα Επιδημιολογικής Ετοιμότητας αναδεικνύει τη σημασία της προαγωγής της υγείας κοινοτήτων και της προετοιμασίας για πιθανές κρίσεις υγείας. Η επιδημιολογία αποτελεί κλειδί στην κατανόηση, παρακολούθηση και πρόληψη των ασθενειών που μπορούν να επηρεάσουν τις κοινότητες μας.

Η ετοιμότητα αντιστοιχεί στην ικανότητα να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, ιδίως σε περιόδους επιδημίας και πανδημίας. Καθώς η υγεία των κοινοτήτων μας εξαρτάται από την πρόληψη και την υγειονομική παρέμβαση, η διεθνής συνεργασία αποτελεί ουσιαστική διάσταση της επιδημιολογικής ασφάλειας.

Σε περιόδους κρίσεων υγείας, η επιδημιολογική παρακολούθηση είναι κρίσιμη για τον αντίκτυπο και τον έλεγχο της εξάπλωσης ασθενειών. Η υγειονομική αντιμετώπιση απαιτεί στρατηγικές πρόληψης, διαχείρισης της κρίσης, και κοινωνικής αποκατάστασης.

Ο εμβολιασμός αναδεικνύεται ως σημαντικό μέσο για την προστασία της κοινότητας από επιδημίες. Η υγειονομική εκπαίδευση είναι ουσιαστική για την ενημέρωση του κοινού και την ανάπτυξη υγιεινών συνηθειών.

Συνολικά, η ενίσχυση της επιδημιολογικής ετοιμότητας απαιτεί ολοκληρωμένες προσεγγίσεις που συνδυάζουν την επιστήμη, την πρόληψη, την αντιμετώπιση των κρίσεων, και τη στήριξη της υγείας της κοινότητας.

Σωματική Άσκηση στα παιδιά με Σακχαρώδη Διαβήτη

Η σωματική άσκηση εδώ και πολλά χρόνια θεωρείται ωφέλιμη για τη θεραπεία του Σακχαρώδους Διαβήτη. Υπήρξε μια από τις προτεινόμενες θεραπείες στη προινσουλινικη εποχή. Επιπλέον η θεραπευτική της αξία είχε αναγνωρισθεί από τους γιατρούς του 18ου αιώνα.

Η βελτίωση στη μεταβολική ρύθμιση πραγματοποιείται όταν το πρόγραμμα σωματικής άσκησης συνοδεύεται από μέτρηση της γλυκόζης στο αίμα, από πρόβλεψη των αλλαγών στη διατροφή και στη δόση της ινσουλίνης, οι οποίες προλαμβάνουν την υπογλυκαιμία και την αντιδραστική υπεργλυκαιμία κατά τη διάρκεια και μετά την έντονη άσκηση.

Ο μεταβολισμός και οι ορμονικές ανταποκρίσεις της σωματικής άσκησης στα ποδιά με Διαβήτη καθορίζονται από αρκετούς παράγοντες, όπως από την ένταση και την διάρκεια της σωματικής άσκησης, από τα επίπεδα της μεταβολικής ρύθμισης από το σχήμα και τη δόση της ινσουλίνης, πριν από την σωματική άσκηση, από τα σημεία των ενέσεων ινσουλίνης και τέλος από την πρόσληψη των πρόσθετων θερμίδων διατροφής. Συνεπώς τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα μπορεί να μειωθούν, να αυξηθούν ή να παραμείνουν αμετάβλητα.

Πλεονεκτήματα της σωματικής άσκησης στον Διαβήτη των παιδιών

Πρόγραμμα μακρόχρονης τακτικής σωματικής άσκησης έχουν χρησιμοποιηθεί ως τρόπος παρέμβασης στη θεραπεία του μη ΙΕΣΔ, στη νόσο των στεφανιαίων αρτηριών και στην υπέρταση.

Ειδικά για τα παιδιά με διαβήτη η σωματική άσκηση είναι ωφέλιμη για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί μειώνει τον κίνδυνο των καρδιαγγειακών παθήσεων και δεύτερον , γιατί μειώνει τις ανάγκες σε ινσουλίνη και αυξάνει τη διάθεση για ζωή. Τα παιδιά και οι έφηβοι με ΙΕΣΔ , που ασκούνται καθημερινά, χρειάζονται λιγότερη ινσουλίνη για να διατηρήσουν σε φυσιολογικά επίπεδα τη γλυκόζη στο αίμα. Η είσοδος της γλυκόζης στα κύτταρα διευκολύνεται για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μετά το τέλος της σωματικής άσκησης. Τα αποθέματα του ήπατος και των μυών σε γλυκογόνο, χρειάζονται 24-48 ώρες για να ανατροφοδοτηθούν μετά από έντονη σωματική άσκηση. Στα φυσιολογικά άτομα η σωματική άσκηση αυξάνει την ευαισθησία στην ενδογενή και εξωγενή ινσουλίνη και σχετίζεται με τη μέγιστη αερόβια ικανότητα και τη σύνθεση του σώματος. Παρότι τα παιδιά με διαβήτη που ακολουθούν ένα πρόγραμμα τακτικής σωματικής άσκησης, η ευαισθησία στην ινσουλίνη βελτιώνεται, ο έλεγχος όμως της γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης που βασίζεται στις τιμές της γλυκόζης δεν βελτιώνεται. Αυτό δείχνει ότι για να επιτευχθεί η ρύθμιση στο διαβήτη παράλληλα με τη θεραπεία με την ινσουλίνη και την υγιεινή διατροφή, απαιτείται και ένα πρόγραμμα συνεχούς σωματικής άσκησης.

Κανόνες εφαρμογής της σωματικής άσκησης από τα παιδιά και εφήβους με διαβήτη

  1. Εφαρμογή προγραμματισμένης σωματικής άσκησης.
  2. Πρόσληψη κολατσίου τουλάχιστον μια ώρα πριν την άσκηση για τιμή γλυκόζης <80 mg / dl
  3. Μέτρηση της γλυκόζης πριν, κατά και μετά την άσκηση προκειμένου το παιδί ή ο έφηβος να μάθει πως συμπεριφέρεται ο διαβήτης μετά την άσκηση!
  4. Εάν η γλυκόζη αίματος είναι >250mg / dl θα πρέπει να προσδιοριστεί η αξόνη στα ούρα, όπου υπάρχουν τρεις εκδοχές η μία να μην ανιχνευθεί οξόνη οπότε πραγματοποιείται η σωματική και η άλλη να ανιχνευθεί οξόνη και γλυκόζη μαζί οπότε δεν πραγματοποιείται σωματική άσκηση και τέλος να υπάρχει οξόνη χωρίς γλυκόζη οπότε θα είναι καό να πάρει κάποιο κολατσιού για αποθήκευση της γλυκόζης με την μορφή γλυκογόνου για κάλυψη ενδεχόμενης υπογλυκαιμίας.
  5. Μείωση της δόσης ινσουλίνης ταχείας δράσης 1-2 μονάδες πριν και μετά την άσκηση. Πριν τον ύπνο να μετρηθεί η γλυκόζη αίματος και πρόληψη επιβραδυνόμενος υπογλυκαιμίας, ιδίως μερά από εφαρμογή πολύ έντονης άσκησης και για μεγάλο χρονικό διάστημα (π.χ. ποδόσφαιρο για 2 ώρες)

Γενικά τα παιδιά με διαβήτη πρέπει να ενθαρρύνονται να συμμετέχουν σε ομαδικά αθλήματα. Η θεραπεία μπορεί να εναρμονιστεί ακόμα και με ιδιαιτέρες απαιτήσεις και επιθυμίες των εφήβων, όπως τα παιδιά με επιδόσεις στον αθλητισμό, τα οποία μπορούν να ακολουθήσουν προγράμματα σωματικής άσκησης, ώστε να διευκολυνθεί η ομαλή εξέλιξη της καριέρας τους.

Ασκήσεις για Διαβητικούς

 Βρείτε εδώ τον Μετρητή Σακχάρου OGCare

Η σωματική άσκηση αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της διαχείρισης του διαβήτη τύπου 1 και 2. Παρόλο που η κάθε περίπτωση διαβήτη είναι μοναδική, υπάρχουν ορισμένες κοινές αρχές που μπορούν να ισχύουν για πολλούς ασκούμενους.

Η σωματική άσκηση έχει πολλά οφέλη για τα άτομα με διαβήτη. Βοηθά στην ελέγχου των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα, βελτιώνει την ευαισθησία στην ιnsulin, μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων, και συμβάλλει στη διατήρηση υγιούς βάρους.

Πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε πρόγραμμα άσκησης, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε τον γιατρό σας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για άτομα με διαβήτη, καθώς ο γιατρός μπορεί να παρακολουθεί την πρόοδο σας και να κάνει προσαρμογές στο πρόγραμμα, αν απαιτείται.

Οι τύποι άσκησης που είναι κατάλληλοι για άτομα με διαβήτη περιλαμβάνουν την καρδιοαναπνευστική άσκηση, όπως περπάτημα, κολύμπι, ποδηλασία, και το τρέξιμο. Επίσης, η αντοχή και η ενδυνάμωση μυών είναι σημαντικές, περιλαμβάνοντας ασκήσεις βάρους και ασκήσεις ευελιξίας.

Κατά τη διάρκεια της άσκησης, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σας, να παραμένετε ενυδατωμένοι, και να έχετε πάντα μαζί σας γρήγορα υδατάνθρακες, όπως ένα γλυκό ή ένα χυμό, για ενδεχόμενα επεισόδια χαμηλής γλυκόζης.

Ασκήσεις για Διαβητικούς Τύπου 1

Η ινσουλίνη παίζει καθοριστικό ρόλο στις μεταβολικές διεργασίες και επηρεάζει άμεσα τις ορμονικές απαντήσεις κατά την άσκηση. Η έλλειψη ενδογενούς ινσουλίνης στο τύπου 1 Σ.Δ. αποτελεί βασικό μειονέκτημα στην προσπάθεια κάλυψης των μεταβολικών αναγκών των ασκούμενων μυών. Εκτός από την ινσουλίνη και άλλοι παράγοντες επηρεάζουν τις μεταβολικές και ορμονικές απαντήσεις κατά τη διάρκεια της άσκησης, όπως:

  1. Η ένταση, η διάρκεια και ο τύπος της άσκησης.
  2. Η γενική κατάσταση υγείας των διαβητικών και η ηλικία τους
  3. Η παρουσία μεταβολικών διαταραχών και χρόνιων επιπλοκών.
  4. Η ποιότητα ρύθμισης της μεταβολικής διαταραχής.
  5. Ο τύπος και η δόση της ινσουλίνης, η θέση της ενέσεως πριν την άσκηση και ο χρόνος που γίνεται, η διατροφή και ο χρονισμός γευμάτων και άσκησης.

Ασκήσεις για Διαβητικούς Τύπου 2

Η συχνότητα του Σ.Δ. τύπου 2 είναι πολύ μεγάλη, η κίνηση της γλυκόζης στο Σ.Δ. τύπου 2, έχει ελάχιστα μελετηθεί. Στον τύπο 2 Σ.Δ. μειονεκτεί η έκκριση ινσουλίνης, συνήθως όμως επαρκεί. Το πρόβλημα εδώ εστιάζεται στην αντίσταση στην ινσουλίνη, που οφείλεται είτε σε βλάβες στη σύνδεση με τους υποδοχείς ινσουλίνης, είτε σε βλάβη μετά τους υποδοχείς. Η πλειονότητα των διαβητικών τύπου 2 είναι παχύσαρκοι και υπερινσουλιναιμικοί. Επίσης ο τύπος της θεραπείας , η δίαιτα , τα υπογλυκαιμικά δισκία ή η λήψη ινσουλίνης είναι παράγοντες που εμπλέκονται στην κινητική της γλυκόζης κατά την άσκηση. Είναι γεγονός ότι η άσκηση βελτιώνει την ευαισθησία των ιστών έναντι της ινσουλίνης , λόγω αυξημένης πρόσληψης της μη οξειδούμενης γλυκόζης και μειώνει τα επίπεδα της γλυκόζης. Σε άτομα με Σ.Δ. τύπου 2 που αντιμετωπίζονται με δισκία , στην παρατεταμένη άσκηση, εμφανίζεται υπογλυκαιμική τάση. Η λήψη δισκίου πριν την άσκηση, διπλασιάζει τα επίπεδα της ινσουλίνης, μειώνει τη γλυκόζη κατά 50% και δημιουργεί ευνοϊκές συνθήκες για υπογλυκαιμικό επεισόδιο κατά τη διάρκεια ή αμέσως μετά την άσκηση. Από μελέτες έχει φανεί ότι άτομα με φυσική δραστηριότητα έχουν καλύτερη ανοχή στη γλυκόζη, από άτομα με καθιστική ζωή. Η άσκηση πρέπει να σχεδιάζεται και να εκτελείται έτσι ώστε να εξυπηρετεί το συγκεκριμένο διαβητικό.

Η άσκηση στα άτομα με Σ.Δ.

  • Προσφέρει βοήθεια
  • Απαιτείται προσεκτικός ατομικός σχεδιασμός
  • Η έναρξη της να γίνεται μετά την καλύτερη δυνατή ποιότητα ρύθμισης
  • Επιβάλλεται εγρήγορση για αναπροσαρμογή της χορηγούμενης θεραπευτικής αγωγής.
  • Η ήπια και αυξανόμενη προοδευτικά σε διάρκεια άσκηση είναι κυρίως ακίνδυνη και εξίσου επωφελής και δεν απαιτείται βιασύνη στην εφαρμογή της.

Συνοψίζοντας, η σωματική άσκηση είναι ένα απαραίτητο κομμάτι της φροντίδας για τον διαβήτη. Με την κατάλληλη παρακολούθηση και συμβουλή από τον ειδικό σας, μπορείτε να απολαμβάνετε τα πολλαπλά οφέλη της άσκησης για την υγεία σας.

Διεθνής Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης

Διεθνής Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης

Η Παγκόσμια Ημέρα Παγκόσμιας Κάλυψης Υγείας στοχεύει στην ευαισθητοποίηση πρωτίστως των κυβερνήσεων των κρατών – μελών του ΟΗΕ σχετικά με την ανάγκη για ισχυρά και ανθεκτικά συστήματα υγείας με καθολική υγειονομική κάλυψη για το πληθυσμό. Σύμφωνα με τον διεθνή οργανισμό η πρόσβαση σε προσιτή και ποιοτική υγειονομική περίθαλψη για κάθε άνθρωπο είναι βασική προτεραιότητα για την διεθνή ανάπτυξη.

Στην Διεθνή Ημέρα Καθολικής Υγειονομικής Κάλυψης, εκφράζουμε τη σταθερή μας δέσμευση προς έναν κόσμο όπου η υγεία αποτελεί δικαίωμα και η πρόσβαση σε υγειονομική φροντίδα είναι καθολική.

Η υγεία δεν είναι μόνο η απουσία νόσου, αλλά ένα καλά ισορροπημένο κατακόρυφο μονοπάτι που περιλαμβάνει πρόληψη, ιατρική φροντίδα και παγκόσμια υγεία. Πιστεύουμε σθεναρά στην κοινωνική δικαιοσύνη και την ανάγκη για καθολική πρόσβαση σε υγειονομικές υπηρεσίες, διασφαλίζοντας έτσι την ανιατρική περίθαλψη για όλους.

Χρειάζεται να καταπολεμηθούν οι ανισότητες στον τομέα της υγείας. Με την προώθηση της έννοιας της υγείας για όλους, ενισχύοντας την πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες υγείας και προάγοντας την κοινοτική υγεία.

Το δικαίωμα στην υγεία είναι ανθρώπινο δικαίωμα, και να υπάρχει συνεργασία με την παγκόσμια κοινότητα για να διασφαλίσουμε ότι αυτό το δικαίωμα είναι προσβάσιμο για κάθε άνθρωπο, προωθώντας έτσι την κοινωνική ασφάλιση και τα ανθρώπινα δικαιώματα στην υγεία.

 

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που υπάρχουν για τα άτομα να εμφανίσουν διαβήτη;

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που υπάρχουν για τα άτομα να εμφανίσουν διαβήτη;

Καταρχήν το άτομο πρέπει να ελέγξει τον Δείκτη Μάζας του Σώματός του (ΔΜΣ) εφόσον είναι υπέρβαρο ή παχύσαρκο και έχει ΔΜΣ≥25 kg/m2 κι αν έχει έναν από τους παρακάτω παράγοντες:

1) Οικογενειακό Ιστορικό ΣΔ σε συγγενείς 1ου βαθμού (γονείς, παιδιά, αδέλφια).

2) Ιστορικό Υπέρτασης ή καρδιαγγειακής νόσου.

3) Ιστορικό δυσλιπιδαιμίας (υψηλά τριγλυκερίδια [>250mg/dl] , χαμηλή HDL<35mg/dl])

4) Σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.

5) Καταστάσεις που σχετίζονται με αντίσταση στην ινσουλίνη (πχ μελανισουσαακάνθωση)

  • Έχει ιστορικό προδιαβήτη
  • Εμφάνισε Σακχαρώση Διαβήτη κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης
  • Είναι άνω των 45 ετών
  • Έχει λοίμωξη από HIV

Εάν τα αποτελέσματα του προσυμπτωματικού ελέγχου είναι φυσιολογικά, θα πρέπει να επαναλαμβάνονται τουλάχιστον ανά 3ετία, με πιθανό πιο συχνό έλεγχο ανάλογα με τα αρχικά ευρήματα και τους παράγοντες κινδύνου.

Η θεραπεία του Σακχαρώδους Διαβήτη

Η θεραπεία του Σακχαρώδους Διαβήτη στηρίζεται αφενός μεν σε αλλαγή τρόπου ζωής αφετέρου δε σε κατάλληλα φάρμακα. Έχει ως στόχο τη ρύθμιση του μεταβολικού και του Σακχάρου αίματος ώστε να αποφευχθούν οι επιπλοκές και κυρίως οι καρδιαγγειακές εκδηλώσεις. Η σωστή ρύθμιση του Σακχάρου αίματος μειώνει σημαντικά τις επιπλοκές. Η υγεία της καρδιάς και ο σωστός έλεγχος για την πρώιμη ανίχνευση καρδιαγγειακών επιπλοκών είναι απαραίτητος.

Κάποια βήματα που στοχεύουν στην αποφυγή των επιπλοκών του Διαβήτη είναι τα εξής:

  • Ρύθμιση του σακχάρου
  • Μείωση του σωματικού βάρους
  • Διακοπή καπνίσματος
  • Υγιεινή Διατροφή και Θρεπτική Δίαιτα
  • Άσκηση και περπάτημα για 30 λεπτά
  • Έλεγχος της αρτηριακής πίεση και φαρμακευτική ρύθμιση
  • Έλεγχος των λιπίδιων αίματος και της χολήστερόλης
  • Συνταγογραφούμενα φάρμακα σύμφωνα με ιατρικές οδηγίες
Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Βρείτε εδώ τα Προφυλακτικά 

Το HIV είναι ο ιός που προκαλεί το AIDS (Σύνδρομο Απώλειας Ανοσίας). Ο HIV επιτίθεται στο ανοσοποιητικό σύστημα, αφαιρώντας σιγά-σιγά την ικανότητα του οργανισμού να αντιμετωπίζει λοιμώξεις και άλλες ασθένειες. Η μετάδοση του HIV συνήθως γίνεται μέσω σεξουαλικής επαφής, μολύνσεων μητρικού γάλακτος, κοινόχρηστων βελόνων και μετάγγισης αίματος.

Η πρόληψη του HIV αποτελεί κρίσιμο κομμάτι της διαχείρισης της επιδημίας. Η χρήση προφυλακτικών κατά τη διάρκεια σεξουαλικών επαφών μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο μετάδοσης. Επίσης, είναι σημαντικό να ελέγχονται τακτικά οι ερωτικοί σύντροφοι και να υποβάλλονται σε τεστ HIV. Ειδικά στις γυναίκες, η πρόληψη της μετάδοσης στα παιδιά κατά τη γέννηση είναι ουσιώδης.

Η αντιρετροϊική θεραπεία αποτελεί το κύριο μέσο για τη διαχείριση του HIV. Αυτά τα φάρμακα στοχεύουν στον ιό, καθιστώντας τον λιγότερο επικίνδυνο και ελέγχοντας την ανάπτυξη του. Η συνεργασία με ειδικούς υγείας είναι σημαντική για την επιλογή και τη σωστή διαχείριση της θεραπείας.

Ενώ τα συμπτώματα του AIDS είναι δυσάρεστα και μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, πυρετό και προβλήματα αναπνοής, η αντιρετροϊική θεραπεία μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των συμπτωμάτων και να παρατείνει τη διάρκεια ζωής των ατόμων με HIV/AIDS.

Η Παγκόσμια Ημέρα AIDS είναι μια ευκαιρία να ευαισθητοποιηθούμε για την ασθένεια, να προωθήσουμε την ενημέρωση και να υποστηρίξουμε τους ανθρώπους που ζουν με HIV/AIDS.

Ηλεκτρικές Υποκουβέρτες για τον χειμώνα!

Βρείτε εδώ τις Ηλεκτρικές Υποκουβέρτες 

Η ηλεκτρική υποκουβέρτα αποτελεί έναν εξαιρετικό σύμμαχο για τη διατήρηση της ζεστασιάς και την παροχή άνεσης κατά τους χειμερινούς μήνες. Εκτός από την αποτελεσματική θέρμανση που προσφέρει, η χρήση μιας ηλεκτρικής υποκουβέρτας μπορεί να συντελέσει σημαντικά στην εξοικονόμηση ενέργειας, καθώς επιτρέπει στους χρήστες να ρυθμίζουν τη θερμοκρασία του ύπνου τους με ακρίβεια.

Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματα των ηλεκτρικών υποκουβερτών είναι η ταχεία θέρμανση που παρέχουν. Καθώς ορισμένες από αυτές διαθέτουν προγράμματα προθέρμανσης, ο ύπνος σας μπορεί να γίνει ακόμη πιο ζεστός και άνετος προτού ακόμη αποφασίσετε να ξαπλώσετε. Επίσης, η ρύθμιση της θερμοκρασίας γίνεται με μεγάλη ευκολία, επιτρέποντάς σας να επιλέξετε τον βαθμό θερμότητας που ταιριάζει ακριβώς στις ανάγκες και τις προτιμήσεις σας.

Για να αξιοποιήσετε στο έπακρο τα οφέλη της ηλεκτρικής υποκουβέρτας και να διασφαλίσετε την ασφάλειά σας, είναι σημαντικό να τη χρησιμοποιείτε με σύνεση. Πρώτα απ' όλα, πάντα ακολουθείτε τις οδηγίες που παρέχονται από τον κατασκευαστή. Βεβαιωθείτε ότι η υποκουβέρτα είναι κατάλληλη για χρήση κατά τη διάρκεια του ύπνου και ότι έχετε ενεργοποιήσει τις ασφαλείς ρυθμίσεις.

Επίσης, αποφύγετε τη χρήση της υποκουβέρτας αν αυτή έχει υποστεί ζημιά ή αν παρατηρήσετε οποιαδήποτε ανωμαλία στη λειτουργία της. Είναι σημαντικό να μην επιδιορθώνετε μόνοι σας ηλεκτρικές συσκευές αν δεν έχετε τις απαραίτητες γνώσεις, αλλά να αναθέτετε την επισκευή σε εξειδικευμένο τεχνικό.

Οι ηλεκτρικές υποκουβέρτες αποτελούν εξαιρετική επένδυση για ένα ζεστό και άνετο ύπνο. Με τη σωστή χρήση και συντήρηση, μπορούν να παρέχουν χρόνια εξαιρετικής υπηρεσίας, κάνοντας τα κρύα χειμερινά βράδια ακόμη πιο ευχάριστα.

Ένα από τα κύρια πλεονεκτήματα των ηλεκτρικών υποκουβερτών είναι η εξοικονόμηση ενέργειας. Με τη δυνατότητα ρύθμισης της θερμοκρασίας, ο κάθε χρήστης μπορεί να προσαρμόσει την υποκουβέρτα στις προτιμήσεις του, εξοικονομώντας παράλληλα ενέργεια και χρήμα.

Τα προγράμματα προθέρμανσης αποτελούν μια έξυπνη λειτουργία που επιτρέπει στην υποκουβέρτα να προετοιμαστεί για τη χρήση της πριν καν ξαπλώσουμε. Έτσι, ο ύπνος μας γίνεται ακόμα πιο χαλαρωτικός και ευχάριστος.

Παρά την προηγμένη τεχνολογία, η ασφαλής χρήση παραμένει πάντα προτεραιότητα. Η υποκουβέρτα προσφέρει ρύθμιση θερμοκρασίας με ακρίβεια, ενώ οι ασφαλείς ρυθμίσεις εξασφαλίζουν ότι η θέρμανση θα παραμείνει σε ασφαλή επίπεδα.

Η συντήρηση είναι ένας σημαντικός παράγοντας για τη μακροζωία της υποκουβέρτας. Ακολουθώντας τις οδηγίες συντήρησης που παρέχονται, εξασφαλίζουμε ότι η συσκευή θα διατηρήσει την απόδοσή της στο υψηλότερο επίπεδο.

Τέλος, η απενεργοποίηση όταν δεν χρησιμοποιείται είναι σημαντική όχι μόνο για την ασφαλή λειτουργία, αλλά και για την εξοικονόμηση ενέργειας. Με αυτές τις σωστές πρακτικές χρήσης, η ηλεκτρική υποκουβέρτα γίνεται ένα απαραίτητο αξεσουάρ για τον χειμερινό ύπνο, προσφέροντας άνεση και ζεστασιά κάθε νύχτα.

Εμβόλιο της γρίπης

Βρείτε εδώ τις Σύριγγες SAFETY A.T./G 

Η γρίπη, γνωστή και ως influenza, αποτελεί μια νόσο που επηρεάζει το αναπνευστικό σύστημα. Κάθε χρόνο, κατά τη διάρκεια συγκεκριμένων εποχών, εμφανίζεται η εποχική γρίπη, δημιουργώντας ανησυχία για την υγεία του κοινού.

Για την πρόληψη της γρίπης, είναι κρίσιμο να λαμβάνουμε μέτρα πρόληψης. Το εμβόλιο γρίπης είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά μέσα για την προστασία εναντίον της νόσου. Το εμβόλιο χορηγείται κατά τη διάρκεια εποχών πριν αναμένεται η επιδημία, προσφέροντας ανοσοποίηση κατά του ιού.

Ωστόσο, παρά τα οφέλη του εμβολιασμού, υπάρχουν και ανεπιθύμητες ενέργειες εμβολίου που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Αυτές οι πιθανές ενέργειες, γνωστές και ως vaccine side effects, μπορεί να περιλαμβάνουν ελαφρά συμπτώματα όπως πόνο στον τόπο της ένεσης ή και πυρετό.

Επίσης, ορισμένες ομάδες κινδύνου έχουν αυξημένο κίνδυνο για επιπλοκές από τη γρίπη. Σε αυτές τις ομάδες περιλαμβάνονται άτομα με χρόνιες ασθένειες, άτομα άνω των 65 ετών, και άτομα με ασθένειες που επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Για αυτούς τους λόγους, η ενεργός συμμετοχή στα προγράμματα εμβολιασμού αποτελεί σημαντική πτυχή της δημόσιας υγείας και της πρόληψης της διάδοσης της γρίπης.