Blog

Η εμφάνιση πόνου μεταξύ δύο δαχτύλων – μεταταρσίων στο πόδι πάντα εγείρει την υποψία ύπαρξης νευρώματος Morton.

Η κοιλοποδία είναι η αντίθετη της πλατυποδίας παραμόρφωση του ποδιού , κατά την οποία η ποδική καμάρα είναι πάρα πολύ υψηλή , κυρίως λόγω πελματιαίας αποκλίσεως του πρόσθιου ποδιού σε σχέση με την πτέρνα , η οποία παρουσιάζει συνήθως ελαφριά κλίση προς τα έσω , δηλαδή ραιβότητα .

Οι διαφορές τους αφορούν τον τρόπο και το σχήμα παραμόρφωσης στις φάλαγγες των δακτύλων. Οι ομοιότητες τους όμως αφορούν τον λόγο δημιουργίας τους αλλά και τα αποτελέσματα που έχουν στα πόδια που υποφέρουν.

Πώς θα καταλάβω αν το παιδί μου έχει πλατυποδία; Γιατί τα παιδιά δεν πρέπει να ελέγχονται για πλατυποδία πριν την ηλικία των τεσσάρων ετών;

Είναι αναμενόμενο ένας άνθρωπος που έχει μπει στην τρίτη ηλικία να μην περπατάει τόσο γρήγορα όσο περπατούσε. Το αποτέλεσμα επιβεβαιώνεται με εργομετρικές παρατηρήσεις όπου αποδεικνύεται πως μειώνονται τρεις βασικοί παράγοντες:

Η άκανθα πτέρνας είναι μία οστέινη ανάπτυξη στο κάτω μέρος του οστού της πτέρνας, εκεί όπου προσφύεται η πελματιαία απονεύρωση που στην ακτινογραφία φαίνεται σαν μυτερό αγκάθι.

Οι παλιοί τα έλεγαν αρθριτικά και ρευματικά. Είναι αυτό που σήμερα οι ιατροί ονομάζουν οστεοαρθρίτιδες και φλεγμονώδεις αρθροπάθειες ή αρθρίτιδες. Οι οστεοαρθρίτιδες είναι χρόνιες παθήσεις των αρθρώσεων που εμφανίζονται σε μέσες ή μεγαλύτερες ηλικίες. Οι φλεγμονώδεις αρθροπάθειες είναι σοβαρές παθολογίες που μπορούν να εμφανιστούν σε κάθε ηλικία. Η πιο συχνή φλεγμονώδη αρθρίτιδα που δημιουργεί σοβαρά προβλήματα στα κάτω άκρα είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα.

Ο διαβητικός ασθενής έχει σοβαρές επιπλοκές από τη νόσο του σακχαρώδη διαβήτη. Οι πιο συνήθεις είναι το διαβητικό πόδι, η στεφανιαία νόσος, η νεφρική ανεπάρκεια και η απώλεια της όρασης

Ασκήσεις για μεταταρσαλγία Η μεταταρσαλγία είναι μία επώδυνη κατάσταση η οποία μπορεί να προκληθεί είτε από τραυματισμό και να έχει περιορισμένη χρονική διάρκεια, είτε από πτώση μεταταρσίων το οποίο είναι χρόνια κατάσταση.

Οι ορθοπεδικοί πάτοι, είτε ενσωματωμένοι μέσα στην ίδια την κατασκευή του υποδήματος είτε ως πρόσθετα βοηθήματα, έχουν ξεκινήσει περίπου τον 13ο αιώνα